გურმანის გზამკვლევი Gourmet Guide

ამ ბოლო დროს მართლაც კარგი და ხარისხიანი საცხობების გახსნის სასიხარულო ტენდენცია შეინიშნება ჩვენს ქალაქში. „ბელას“ ტორტებისა და „მადას“ იაფფასიანი და საკმაოდ დაბალი ხარისხის მასმარკეტის პროდუქციის ფონზე აშკარად გამოკვეთილ და შედეგად, უნამუსოდ ფასებამაღლებულ „ანტრეს“ უკვე ბევრი ღირსეული კონკურენტი გამოუჩნდა. მათ შორისაა ფრანგული „პოლიც“, რომელიც 1989 წლიდან არსებობს და მსოფლიოს 30-მდე ქვეყანაში 500-ზ მეტი ფრანშიზა აქვს გახსნილი. ერთი სიტყვით, როგორც იქნა ჩვენც ჩავეწერეთ ევროპასთან მიახლოებული თუ დაახლოებული ქვეყნების სიაში და აბაშიძეზე, ყოფილი კინო „ყაზბეგის“ ადგილას, არც მეტი არც ნაკლები, ნამდვილი „პოლის“ ფიალიალი გაიხსნა. სუფთა, სასიამოვნო გარემო, სწრაფი მომსახურება, მწეველთა და არამწეველთა დარბაზები და უგემრიელესი ასორტიმენტი. ერთადერთი რამაც მადა შეიძლება დაგიკარგოთ, შესასვლეთან გაჩერებული სარკესავით პრიალა, მონიკელებული „მერსედესია“, რომელიც პარკინგის საათების ხანგრძივობით თუ ვიმსჯელებთ, აშკარად მეპატრონეს ეკუთვნის. არა რა, არ შეიძლება კარგ მანქანას ასეთი შეურაცხყოფა მია

ძველი თბილისის იტალიური ეზოს იდილია: სარეცხის თოკზე გაფენილი ჩითის კაბები. ნაცნობ-მეგობრებსა თუ ძველმანების ბაზარზე საგანგებოდ მოგროვებული და ახლა თავმომწონე დეკორაციებად ქცეული თითბირის ტაშტები, ფანჯრის დეკორატიული გისოსები, იმიტირებულ აივანზე გასამზეურებლად გამოფენილი ნაირფერი საბნები და ფარდაგები, ახლა უკვე ბარის მაგიდად  ქცეული ძველებური ლოგინის თავი, ცისფერ ცაზე  მოლივლივე მერცხლებით მოხატული ჭერი. ფერად-ფერად ფართლეულ გადაფარებული სხვადასხვა ზომისა და ფორმის მაგიდები. აღმოსავლური სარდაფი ქვედა სართულზე და ზამთარ-ზაფხულ ღია დასაჯდომი ტერიტორია მწეველებისთვის. პირდაპირ გეტყვით: სარდაფში ჩასვლა არ მიყვარს. აღმოსავლურ სტილში - ჭრელა-ჭრულა ხალიჩებით, დაბალ ტახტებზე დაყრილი სხვადასხვა ფერის, ფორმისა და ზომის ბალიშებით გაფორმებულ ინტერიერს ერთი ძალიან დიდი ნაკლი აქვს. უზადოდ მოვლილი თუ არ არის, მრავალ სტუმარ ნაჯდომ-ნაწოლ-მინაყუდები ბალიშები და ტახტის გადასაფარებლები ხალხმრავლობაში ძალიან უსიამოვნოდ გამოიყურება და ფაქტურიდან გამომდინარე, ერთგვარ სიბინძურის განცდას ტოვებს.

გიყვართ კარგი ლუდი? ხმაურიან, სასიამოვნო გარემოში გართობა და ხარისხიანი ცოცხალი მუსიკა? მოგბეზრდათ თბილისურად უნირო მომსახურება და გემრიელი, გულით მომზადებული კერძები მოგენატრათ? მაშინ რკინის რიგში MacLaren’s უნდა ესტუმროთ. შარდენული ბარების თვალშისაცემ და აჭრელებულ ვიტრინებს შორის, ჰარი პოტერისეული მრუდე ქუჩის „გახვრეტილი კარდალასავით“, საგულდაგულოდ მიმალულ მწვანე კარს თუ შეაღებთ, შიგნით ჭეშმარიტად ბრიტანული პაბის ატმოსფერო და ყბადაღებული და სრულიად თბილისს მოდებული კანჭის მენიუც კი სხვანაირად გემრიელი დაგხვდებათ. უჩვეულოდ ზრდილობიანი, თბილი და ყურადღებიანი მიმტანები, ღიმილიანი ბარმენი, რომლებიც, გაგიკვირდებათ, მაგრამ მართლაც ზრუნავენ თქვენზე. გემსახურებიან დაუზარებლად და ღიმილით, გულდაგულ გირჩევენ მაგიდას, ერთხელ მაინც თუ დარეკეთ დასაჯავშნად - ახსოვთ თქვენი სახელი, ოდნავი საშუალება მაინც თუ არის, გადაჭედილ დარბაზშიც კი ჩაგიდგამენ დამატებით მაგიდას, საკუთარი ინიციატივით დაგპატიჟებენ ყავაზე, ჩიპსებზე, ლუდზე და დენი თუ ჩაქრა, თავისი ნებით, ყოველგვარი დაძალების გარეშე, ქვედა

კეთილმოწყობილი, მშვიდი, სასიამოვნო გარემო. სწრაფი და ზრდილობიანი მომსახურება. კომპანია „მაქს. არეალისგან“ ჯერ კიდევ 2016 წლის ივლისში მინიჭებული 2016 წლის „წლის საუკეთესო საოჯახო რესტორნის“ ტიტული. უგემრიელესი, კარგად შეკმაზული აფხაზური და მეგრული სამზარეულოს კერძები.  სწორად შედგენილი მენიუ კარგად გატკუცუნებული წიწილებითა და აფხაზური შაშხით. უკვე თითქმის მოვიწყებას მიცემული სოხუმური ნაყინი, ქვიშაზე მოდუღებული სოხუმური ყავა... და საერთო დარბაზის შესასვლელში  90–იანი წლების პირველი კერძო რესტორნებისთვის ჩვეული და  უკვე კარგახნის წარსულს ჩაბარებული   სცენა -    წესით სტუმრისთვის განკუთვნილ მაგიდასთან საბუღალტრო დავთრებითა და სტაციონარული ტელეფონით  გემრიელად მოკალათებული ადმინისტრატორი. ასევე, 90–იანი წლებიდან შემორჩენილი რესტორნის მეპატრონის ახლობლების მაგიდა. რომელიც ცალკე კი არ დგას, ან რამე განსაკუთრებული კი არ აწერია. უბრალოდ, დაჯდომას თუ დააპირებთ, სხვაგან გადაგიყვანენ და სხვამ თუ დაიკავა ვინმემ, მაშინვე შენიშნავთ ახალმოსულების  სხვებისგან განსხვავებულ შინაურულ ქცე