Skip to main content

Posts

Showing posts from April, 2017

კიოტო - იაპონია რუსთაველზე

სუში, ნიგირი, მისოშირუ, იაკიტორი, უდონი, რამენი, ტატაკი, ტემპურა, შაბუ შაბუ, ბენტო, გიოძა... თბილისში ძალიან პოპულარულ იაპონურ რესტორან „კიოტოში“ მართლაც შეგიძლიათ გასინჯოთ იაპონური სამზარეულოს რამდენიმე კერძი, ზუსტად იმისთვის, რომ რაღაც წარმოდგენა შეგექმნათ. დიახ, წარმოდგენა შეგექმნათ, როგორია იაპონური სამზარეულო და მეტი არა. გარემო ერთი შეხედვით სასიამოვნო - სანამ დაჯდები და მიხვდები რომ მაგიდები ვიწრო ოთახში დადგმული სკოლის მერხებივითაა მიჭეჭყილი ერთმანეთზე. პრაქტიკულად მეზობლის მაგიდასთან ზიხარ. ხელს ვერ გაანძრევ გვერდით მაგიდასთან მჯდომ უცნობს რომ არ შეეხო. ასევე ქტიურად თუ არა, პასიურად მაინც მონაწილეობ მეზობელ მაგიდებთან მიმდინარე პროცესებშიც, რასაც იქ ლაპარაკობენ, გინდა თუ არ გინდა, მაინც გესმის.  სივიწროვიდან გამომდინარე, ყიდვისას „ჭკვიანურად“ შერჩეული მაგიდები გვერდულად დგას. მაგიდის გვერდულად დადგმა რას ნიშნავს? ახლავე აგიხსნით: „კიოტოში“ მაგიდებს, საოფისე მერხების მსგავსად, ორი გვერდი მთლიანი ფეხი აქვთ. ანუ მარტო ორი გვერდიდან შეიძლება შემოსხდომა. ჰოდა, აქ სკამები

ლაუნჯ-ბარი „სიცილია“ ახალ ტიფლისში

რა არის ტიფლისურ „სიცილიაში“ სიცილიური? მხოლოდ სახელი. ლაუნჯ-ბარი რატომ ქვია? ალბათ ნათლიამაც არ იცის.   პაწაწინა, კოხტა კაფე, შიგნით სამი თუ ოთხი მაგიდით, მაგრამ გარეთ კარგად მოსაჯდომი სავარძლებით, სიცილიურობის და ლაუნჯობის რა მოგახსენოთ, მაგრამ ზოგადად საკმაოდ კარგ შთაბეჭდილებას ტოვებს. ერთი შეხედვით კიდევ უფრო სასიამოვნოდ გამოიყურება პერსონალი, რომელიც თავს არ ზოგავს თქვენს შიგნით შესატყუებლად. აქებენ და ადიდებენ მენიუს. რაც არ აქვთ, დაგპირდებიან, რომ ძალიან მალე ექნებათ. სიამაყით მოგიყვებიან, რომ თვითონ მზარეული თუ არა, მისი უახლოესი მეგობარი მაინც ცხოვრობდა იტალიაში წლების მანძილზე და ამიტომ ყველაფერი ეხერხება. ერთი ბეწო ოთახის ჩახუთულობაზე და სუნზე თუ დაიწუწუნებთ, საკმაოდ ხმაურიან გამწოვსაც ჩართავენ, თუმცა ლაპარაკში გაერთობით თუ არა, მალევე გამორთავენ. გვერდით ოთახში გახაზირებულ სამზარეულოს ქუჩის კედელი მთიანად მინის აქვს. ამიტომ მართლა ძალიან სახალისოა, ამ სიტყვის პირდაპირი მნიშვნელობით, ვიტრინაში გამოფენილ, საქმეში გართულ და პიცის ცომთან მოფუსფუსე ლოყებღაჟღაჟა ახალგა

„კანაპე“ აბაშიძეზე

2000-იანი წლების მოდური რემონტი, 2000-იანი წლების მოდური მენიუ, 2000-იანი წლების მოდური ატმოსფერო - აი, რა დაგხვდებათ „კანაპეში“. სტაბილურად კოხტა, სტაბილურად მოვლილი, სტაბილურად ხალხმრავალი, მაშინ როდესაც 2000-იანი წლების კიდევ უფრო მოდური და პოპულარული „ყავის სახლისა“ და „ლიტერატურული კაფის“ სახელი კი არა ძვლებიც აღარ არის დარჩენილი.  საჭმელი... რა გითხრათ? კედელზე გამოკრულ დაფაზე ჩამოწერილი საკმაოდ ამბიციური დღის კერძებისა და სალათების მიუხედავად -  პიცა, ძალიან ისე რა, 2000-იანი წლების კლასიკა პურის ცომზე, ჯერ კიდევ რომ სწავლობდნენ კეთებას. პასტა ცუდი არაა, მაგრამ სხვაგან უკეთესსაც ნახავთ. მუდმივ კლიენტებში ყველაზე პოპულარული კერძია კარტოფილი ფრი და კეტჩუპი. ერთი სიტყვით, ეს არაა ადგილი სადაც მშიერი მიხვალ. ან თუ მიხვალ, შეეცდები მსუბუქად გადაიარო. აქ საჭორაოდ და საღამოს (ან შუადღის) მშვიდ, სასიამოვნო ატმოსფეროში გასატარებლად, ან სულაც საკუთარ ლეპტოპთან გემრიელად ჩასაჯდომად დადიან, უაზრო ფონური მუსიკისა და კედელზე ასევე უაზროდ ჩამოკიდებული და ჩართული ტელევიზორის გარეშე. და

„მეგრული სახლი“ მშრალ ხიდთან

ოდესღაც ერთმა გამოცდილმა და ჭკვიანმა დიასახლისმა მირჩია: სამზარეულოს კომბაინს ნუ იყიდი, ჯობია დაფიქრდე რა გჭირდება ყველაზე მეტად და იგივე ფასად ის იყიდო ყველაზე კარგიო. ათას სხვადასხვა დანიშნულებას მორგებულ კომბაინს არასდროს ექნება კარგი მიქსერის, კარგი ჩოპერის ან თუნდაც ბლენდერის ყველა ფუნქცია. რესტორანიც ზუსტად ასეა: როცა ერთი მიმართულებით მუშაობს, უმეტესად ყველაფერი კარგია. ათას სამზარეულოზე მორგებულს კი აღარაფერი აქვს გამორჩეულად კარგი. აი, სწორედ ასეთია „მეგრული სახლიც“. არ მეგულება ადამიანი, რომელსაც „მეგრულ სახლში“ დაპატიჟებ და იქ მექსიკური კარტოფილის, ბერძნული სალათის, ისპანახი სუპის, პარმეზანიანი ქათმის ან 90-იანი წლებიდან შემორჩენილი მაიონეზში ჩაბუჟბუჟებული ხბოს ხორცის სალათის საჭმელად წამოვა. აღარ ვლაპარაკობ იტალიურ ყავაზე (ასე არეკლამებენ ყავას რესტორნის გვერდზე) და ბელგიურ ვაფლზე ნაყინით. „მეგრული სახლის“ ხსენებაზე თვალწინ გიდგება თბილი, სასიამოვნო, ოჯახური ატმოსფერო ბუხრის არომატითა და ხის ტაბლებით, სულგუნჩაჭიპჭიპებული ელარჯი კამეჩის მაწვნითა და არომატული გებჟალი