ამო რამე

ბოლო პერიოდის თბილისის პოპულარული და უცხოელების მოზიდვაზე გათვლილი კაფე-რესტორნებისთვის უკვე კლიშედ ქცეული ინტერიერი - შეულესავი აგურის კედლებით, მართლა ძველი თუ ძალით დაძველებული ჩითის ფართლეულით, რამდენიმე პაწაწინა ოთახის და ეზოს ყოველ კუთხე-კუნჭულში ჩადგმული, სხვადასხვა ეპოქის, ზომისა და ფორმის, ნაცნობ-მეგობრების ოჯახებში მოძიებული და მრავალპატრონგამოცვლილი თუ ზოგიც ახალნაყიდი ავეჯით, ძველი აბაჟურებითა და ნაკლებადცნობლი მხატვრების ნახატებით კედლებზე. აი, ზუსტად ასეთია „ამო რამე“.

მენიუ მწირი, მწირი და მწირზე მწირი, თითებზე ჩამოსათვლელი კერძებით. ზოგადად, მოკლე მენიუ კარგია - იმას ნიშნავს, რომ კერძებს ყოველ დღე და ახალ-ახალს ამზადებენ. მაგრამ მარტო გაყინული ქათმის მკერდის და თევზის კერძები, ასევე გაყინულ პელმენს თუ არ ჩავთვლით, მხოლოდ იმაზე მეტყველებს, რომ სამზარეულო აქვთ ძალიან პატარა. სადაც ერთი ქურა და ერთი მაცივარი დგას - გაყინული პროდუქტის შესანახად და კლიენტების მომსახურებაზე არაა გათვლილი.

ახლა რაც შეეხება იმ ხუთიოდე კერძს - გემრიელია და ხვავიანიც. კარგია სოკოს სუპი ადგილზე გახუხული შავი და თეთრი პურის ორცხობილებით. კარგია პელმენიც ქოთანში. კარგი იქნებოდა ქათმის კერძებიც, რომ არა სიზარმაცე და გაყინული ქათამი. არომატულ, ფანტასტიკურად შესუნელებულ ბოსტნეულთან ერთად დაბრაწული ქათამის ხორცი ჯერ საყინულეში საუკუნე დებისგან, მერე გალღვობისგან, მოხარშვისგან, გაცივებისგან, ისევ მაცივარში შენახვისგან და ბოლოს, შეკვეთის მერე, კერძის დანარჩენ ინგრედიენტევთან ერთად ჩახრაკვა-გაცხელებისგან პრაქტიკულად პლასტმასად რომ არ იყოს ქცეული და იღეჭებოდეს. 

ძალიან მიხარია, ახალი თაობის მზარეულებმა რომ ისწავლეს კერძის სწორად მომზადების პრინციპები, სხვადასხვა ფაქტურისა და ტემპერატურის, გემოების შეხამება, სალათებსა და ხორცის კერძებისთვის ხრაშუნა ელემენტის დამატება -  ნიგვზის, თხილის და არახისის მოყრა (ჯანდაბას, არ შევიმჩნევ ამ ეფექტისთვის უფრო რთული და კომპლექსური კომპონენტის მოფიქრებაც რომ შეიძლება).  მაგრამ არსებობს პროდუქტის დამუშვების და მისი მომზადების, მათ შორის, ხორცის სწორად შეწვის ტექნიკაც. ძალიან უხდება ფერად ბულგარულ წიწაკასთან ერთად მოხრაკულ ქათამას ზემოდან მოყრილი მოხალული არაქისი, მაგრამ რა ჯანდაბად მინდა მიწის თხილის კნატუნი, კერძის მთავარი შემადგენელი ნაწილი ქათამი თუ არ ვარგა? ცოცხალი ქათმის მკერდის შეწვას 15-18 წუთი უნდა, უკვე მოხარშულის გაცხელებას 7-8. თქვენი არ ვიცი და უბრალოდ კარგი კერძის ნაცვლად იდეალური რომ მივიღო, მე მზად ვარ კიდევ 10 წუთი მოვიცადო.

მზარეულს ტექნიკამ უღალატა შოკოლადის ნამცხვრის მომზადების პროცესშიც. დაუვიწყარი შთაბეჭდილების ნაცვლად, კოვზს რომ ჩაარჭობ შოკოლადის კექსში და შიგნიდან ცხელი, არომატული, უგემრიელესი, თხევადი შოკოლადი რომ გადმოვა... მოკლედ, კექსი გემრიელია, მაგრამ ოდნავ, სულ 2 წუთით ზედმეტადაა გაჩერებული ღუმელში (შეიძლება მიკროტალღოვანშიც) ან გამოსაცხობად ან გასაცხელებლად.

რაც შეეხება „ამო რამეს“ საფირმო ბურგერს, ვერ გეტყვით როგორია. არ ქონდათ. საფირმო ლიმონათს კი, ძვირიანი და მენთოლიანი კბილის პასტის გემოზე თუ არ გიჟდებით, ნუ შეუკვეთავთ. ლიმონიან წყალში გახსნილი მენთოლის ხელოვნური არომატიზატორის გემო წაგაქცევთ.

კარგი აქვთ დასაყენებელი ჩაი.

ფრთხილად იყავით ობობის ქსელივით გაბმულ-გამობმულ  და ცუდად იზოლირებულ სადენებთანაც - აქ ელექტრო უსაფრთოების საქმეც აშკარად ვერაა კარგად. 

ერთი სიტყვით, რა გითხრათ? არსებობს არაქართული, მაგრამ ძალიან ზუსტი და მრავლისმთქმელი სიტყვა - ხალტურა. „ამო რამეში“ თვალს გიხვევენ მარტივად, მაგრამ ეფექტურად მოწყობილი ინტერიერით. თვალს გიხვევენ თავისთვის გაიოლებული და მინიმალურ შრომაზე და ხარჯზე გათვლილი მენიუთი. თვალს გიხვევენ ღიმილიანი მომსახურებით - თვალებში არ ეტყობათ გულწრფელობა, თვალები აქვთ გულგრილი.

კიდევ მივალ? ახლო-მახლო თუ აღმოვჩნდი, ალბათ კი და ალბათ მალე არა. ოღონდ, საჭმელად არა. ჩაის დასალევად და საჭორაოდ.

სამზარეულო « «

მომსახურება « « «

კომფორტი    « « « «

ფასები  ₾ ₾ ₾ ₾

მისამართი: თბილისი, ინგოროყვას 4