კოფი-ბრეიქი და მხიარული ჟირაფები

თბილისის მერიის არქიტექტურის სამსახურს რა ვუთხარი, თორემ რა უნდა ჭავჭავაძეზე, მე-20 საუკუნის 50-იანი წლების ორ ულამაზეს სახლს შორის 2-სართულიან მინის კუბიკს, გვერდებზე გაკრული ჟირაფებიანი პანოთი, სადაც ხუთმეტრიანი ჟირაფები გამვლელ გამომვლელს აყოლებენ თვალს. კი არ ვხუმრობ, მართლა. ასეთი ეფექტია, საითაც წახვალ, ჟირაფებიც იქით ატრიალებენ თავებს.

ჯერ ტურისტული სააგენტო მეგონა. აბა, რა უნდოდა ჟირაფებს ვაკეში? მერე შესასვლელთან დადგმული ქოლგები და მაგიდებიც შევნიშნე და მივხვდი, რომ ვცდებოდი. ბოლოს, გემოვნების საკითხში ძალიან სანდო და კომპეტენტურმა მეგობარმა მითხრა, რომ კაფეა, სადაც თურმე თბილისში საუკეთესო კაპუჩინო და ჩიზექიქიც ქონიათ. აბა, რა? აფრიკული პეიზაჟის ფონზე გამოჯგიმულ ჟირაფებს დაინახავ თუ არა, პირველი რაც გაგონდება ჩიზქეიქი და იტალიური ყავაა. მივედი, ჯერ ანცი ჟირაფების თავის აქეთ-იქით ქიცინით გავერთე, მერე მაგიდასთანაც დავჯექი...

გითხარით ხომ უკვე, რომ გარეთ აქვთ ღია დასაჯდომი? მიდი, დაჯექი, მეორე დილამდე დარჩი. არც იფირქო, რომ ვინმემ გამოგაკითხოს, დაინტერესდეს რა გინდა ან რამე შემოგთავაზოს. შენი მიხვედრილობის იმედზე სხედან და ელოდებიან, როდის მოგაფიქრდება და შენით შეხვალ შიგნით. თუმცა, მგონი არც ელოდებიან, რაც ნაკლებად შეაწუხებ, მით უკეთესი. შიგნით დაგხვდებათ პირად კომპიუტერში თავჩარგული მეპატრონე, მეგობრებთან საუბარში გართული შვილით. არა, ცუდად არ გხვდებიან და არც ცუდად გემსახურებიან. აქ საერთოდ არ გხვდებიან და საერთოდ არ გემსახურებიან. სანამ იქით არ მიმართავ, იქით არ იკითხავ, იქით არ მოითხოვ და იქით არ გამოიჩენ ჯიუტ ინტერესს. გინდ ყოფილხარ და გინდ არა. 

არც იმას გეტყვიან მეორე სართულზეც რომ აქვთ კიდევ ერთი დარბაზი - თანამედროვე დიზაინის, მინის კედლებიან, აფრიკული ჟირაფებით მორთულ, ამერიკული ნამცხვრით და იტალიური ყავით თავმომწონე კაფეში, ფრანგული პროვანსული სოფლის სტილში მოხატული და გაფორმებული დარბაზი. ნეტავ, რა მოწია ასეთი დიზაინერმა ან დამპროექტებელმა ამ კაფის კონცეფციაზე მუშაობის პროცესში?

„კოფი-ბრეიკის“ მომსახურების მანერაზე და გვერდით თიბისი ბანკის ოფისის დანახვაზე ვუდი ალენის ერთი ძველი ფილმი მახსენდება ყოველთვის: ბანკის გასაქურდად გვერდით შენობაში საცხობს ხსნიან და სანამ ზემოთ, მაღაზიაში პეჩენიებს ყიდიან, სარდაფიდან გვირაბს თხრიან ბანკის საცავამდე. ან შეიძლება მაფიოზების რომელიმე კლანს ეკუთვნის "კოფი-ბრეიქი" და კაფე თვალის ასახვევად გახსნეს, ნამდვილ საქმეებს კი უკან, მოფარებულში აკვარახჭინებენ.  

მოკლედ, კაპუჩინო მართლა კარგი აქვთ, ჩემნაირად ნახევარი ჭიქა თუ არ მოგიტანეს - ქაფი რომ ამოვაჭამეთ, ჩემ მეგობარს ყავით სავსე ჭიქა ხვდა წილად, მე ჭიქის მხოლოდ ერთი მესამედი. ჩიზქეიქიც მართლა კარგი აქვთ, თუ გაგიმართლათ - ბოლო ორ მისვლაზე არ ქონდათ. შოკოლადის ნამცხვარი ისე რა, ძალიან ნამამაძაღლარ-ნახალტურებია კრემიც და ბისკვიტიც. არადა, მახსოვს ბევრი წლის წინ პირველად რომ ვიყავი, რა კარგად დაიწყეს - კაპუჩინო სამი სხვადასხვა ზომის ჭიქით, ჩიზქეიქი კი ორნაირი - გამომცხვარი და ცივად მომზადებული შემომთავაზეს.

სამზარეულო « « 

მომსახურება « «

კომფორტი « « «

მისამართი: თბილისი, ი. ჭავჭავაძის 9