Wendy’s ბარი

კარგად მახსოვს აჟიოტაჟი თბილისში პირველი „ვენდისის“ ქსელის სწრაფი კვების რესტორანი როცა გაიხსნა რუსთაველზე. კარგად მახსოვს პირველი ბეკონატორიც, კვადრატული კატლეტით, კნაწუნა, დაბრაწული ბეკონით, ხრაშუნა აისბერგის სალათის ფოთლებით და სოკოს და ყველის სოუსით გაძეძგილი პორტაბელა მელთიც, რომლებიც სამწუხაროდ ჩვენში უკვე კარგად დამკვიდრებული ტრადიციის თანახმად, ყოველ გასინჯვაზე სულ უფრო და უფრო უგემური ხდება.

აღარ დავიწყებ მოყოლას, როგორი არაჯანსაღია მსგავსი საკვები, აღარც იმაზე ვიდავებ „მაკდონალდსის“ ფრი ჯობია თუ „ვენდისის“. ამჯერად, არც იმაზე გავამახვილებ ყურადღებას, რომ „მაკდონალდს“ ყველაფერი შემოაქვს, „ვენდისი“ კი ადგილობრივ პროდუქტს იყენებს და სწორედ ამიტომ აქვს თავის კატეგორიაში ამდენი „ზაგატის“  ოქროს მედალი. არც ისაა ძალიან მნიშვნელოვანი, რომ სწორედ „ვენდისმა“ აიძულა „მაკდონალდს“ მენიუში სალათების შეტანა. მიუხედავად იმისა, რომ მსგავსი საჭმლის დიდი მოყვარული ვარ, მაინც არ მომწონს ამათი ბურგერები და რა ვქნა? არ მომწონს სრულიად უმარილო ხორცის კატლეტი, რომელიც სოუსის გარეშე პრაქტიკულად არ იჭმევა, აღარ მომწონს შემწვარი ბეკონი, რომელიც ხრაშუნის ნაცვლად ცუდად დამუშავებული ტყავივით იწელება, აღარც ის მომწონს, რომ ბურგერზე მოსხმული სოუსი და ბოსტნეული წილი თვალსა და ხელშუა მცირდება... და არც ის მომწონს ქვითარზე ნაღდი ფულის ქვეშ, ხურდის ნაცვლად „შეცვლას“ რომ აწერენ. რას იზამ? თავის დროზე ასე თარგმნა ვიღაც გენიოსმა ინგლისური change და გასწორებით თავს არავინ იწუხებს. მოკლედ, ძალიან ბევრი მსხვილმანი თუ წვრილმანი არ მომწონს "ვენდისში".

სამაგიეროდ, ძალიან მომწონს „ვენდისის“ ბარი. განსაკუთრებულად ვაკის „ვენდისში“, ჭავჭავაძის „სმარტში“. აქ ღიმილით გხვდებიან, რაც არ უნდა ბევრი ხალხი ყავდეთ გკითხავენ, გირჩევენ, დაგეხმარებიან და იმასაც გთხოვენ, არ დაიზარო და მათ შერჩეულზე გასინჯვის მერე აზრიც გაუზიარო. აქ კარგი ნამცხვრებიც აქვთ - "ვენდისის" რეცეპტებით აქვე, "სმარტის" სამზარეულოში გამომცხვარ. თანაც როგორც საქმეში ჩახედული ხალხი ამბობს, თურმე "სმარტს" ერთ-ერთი ყველაზე სუფთა და სანიტარული ნორმების დაცვით მოწყობილი სამზარეულო აქვს თბილისში. 

ძალიან გემრიელია ალუბლის, კენკრის და შოკოლადის ტარტები - არომატული გულსართით და ფხვიერი, უნაზესი ბისკვიტით, საკმაოდ ნორმალურია ჩიზქეიქიც და ჭიქაში ჩალაგებული პროფიტროლები თეთრი და შავი შოკოლადის სოუსში. არც მეტი, არც ნაკლები თვით იტალიიდანაა ჩამოტანილი ჰაეროვანი  ნუშის ტორტი ამარეტოს არომატით, რომელიც ენაზე დნება და ნიგვზით დატენილი ვაშლის ნამცხვარი. რა თქმა უნდა, კონსერვანტებით გაძეძგილი (აბა, ამდენი ხანი რა ინახავს?), მაგრამ მაინც ძალიან გემრიელი.

გაგიკვირდებათ და კარგი აქვთ გაზიან სასმელებზე დამზადებული კოქტეილებიც - მოხიტო (სეზონურად), კუბა ლიბრე, ჯემისონ ჯინჯერი, ჯინ ტონიკი და სხვა. შეიძლება, გადამრიე და დაუვიწყარი შთაბეჭდილების მომნიჭებელი არაა, მაგრამ ზაფხულის ცხელ დღეს, დღისით-მზისით, დათრობა რომ არ გინდა, მაგრამ ცოტა ალკოჰოლზე უარს არ იტყვი, ტრადიციულ, ნახევრადჩაბნელებულ და ჩახუთულ ბარში ჯდომა კი გეზარება, ასეთ დროს ნამდვილად შესანიშნავი ვარიანტია. 

ყავა და მსგავსი სასმელები რომ კარგია, მაგაზე საერთოდ აღარ ვლაპარაკობ. "ვენდისის" სათამაშო ოთახი კი, სადაც დიდებიც მშვენივრად ვერთობით, ხომ მთლად გადასარევი.  

სამზარეულო  « « «

მომსახურება « « « «

კომფორტო  « « « «

ფასები ₾ ₾ ₾

მისამართი: თბილისი, ი. ჭავჭავაძის გამზ. 37