დაბალ ხმაზე ჩართული
ფრანგული რადიო, უზარმაზარ თეთრ კედელზე პროეცირებული ფრანგული ფილმები, დიდი სივრცე,
მყუდრო ატმოსფერო, უგემრიელესი და თბილისში უიაფესი აპარატის ყავა და ულამაზესი ახალგაზრდა
ოჯახი - ფრანგი მზარეული ქმარი და ქართველი ცოლი ორი არაჩვეულებრივი შვილით. აი, რა
დაგხვდებათ თბილისის ერთ-ერთ საკმაოდ საინტერესო და ცოტა განსხვავებულ რესტორანში.
და, რა აქვთ „ლა
ფონდიუში“ განსხვავებული? - მენიუ. ფრანგული, ხარისხიანი და გემრიელი.
პირველ რიგში, რა
თქმა უნდა, ფონდიუ - ცეცხლზე შემოდგმული პატარა ჩახანით მორთმეული, ღვინით და სანელებლებით
შესუნელებული გამდნარი ყველი გახუხული პირის კუბიკებთან ერთად. გიყვართ ევროპული ყველი?
მაშინ ეს კერძი თქვენთვისაა. ტკბილეულის მოყვარულებისთვის ცალკე აქვთ შოკოლადის ფონდიუ - სადაც გახუხული პურის ნაცვლად, აბრეშუმივით რბილ და არომატულ
შოკოლადის სოუსში ამოსავლებად ხილის და ზეფირის ნაჭრები მოაქვთ. ამას ბევრგან ნახავთ,
ამიტომ მერწმუნეთ, ყველიან ჯობია, მით უმეტეს, რომ „ლა ფონდიუს“ შეფმზარეული ადრიენ
პერშერონი პროდუქტის ხარისხზე ნამდვილად არ აკეთებს ეკონომიას და აქ ყველი მართლა ძალიან გემრიელი
აქვთ.
ფონდიუზე კიდევ
უფრო საინტერესო აქვთ პიერადის ანუ გავარვარებულ ქვაზე შესაწვავი პროდუქტების რამდენიმე
კომბინაცია. მაგიდაზე ჩადგამენ თანამედროვე, ელექტრო პიერადს - ნატურალური ქვის ტაფას,
გაავარვარებენ შენს თვალწინ. მოგართმევენ პორციებად დაჭრილ საქონლის, ღორის და ქათმის
ხორცს, სოკოს, რამდენიმე სახის ბოსტნეულს, სულგუნის ან ევროპული ყველის ნაჭრებს, რომელსაც
შენი ხელით, შენთვის სასურველ დონემდე შეწვავ ქვაზე პატარა შამფურების და ყველის გასადნობი
ნიჩბების დახმარებით. იცით რა სასიამოვნო, მხიარული და გასართობია ეს პროცესია? ეს
ის შემთხვევაა, როცა ჭამა მარტო საჭმლის მიღების პროცესი კი არა, ურთიერთობის და საინტერესო
დროსტარების კიდევ ერთი საშუალებაა. იხალისებ, შეიწვავ, გაიმზადებ და მიირთმევ გემრიელ
სალათასთან და სამი სხვადასხვა სახის სოუსთან ერთად.
აღარ ვლაპარაკობ იმაზე,
რომ მსგავსი ტიპის მომსახურება პირდაპირ კავშირშია პროდუქტის საუკეთესო ხარისხთან
- თერმულად დაუმუშავებელ და შეუკმაზავ პროდუქტზე ყოველთვის ჩანს როგორია მისი მდგომარეობა. შემწვარზე და შესუნელებულზე
ვერასდროს მიხვდები ახალი იყო თუ არა ხორცი, მაიონეზმოსხმულ სალათში წარმოდგენა არ
გაქვს გაყვითლებული და ძველი ხომ არ იყო შიგნით ჩაჭრილი ყველი ან როგორი იყო ყველი
სანამ გადნებოდა ხაჭაპურში, მაინცდამაინც გემოზე
თუ არ არის ამძაღებული. აქ კი ზუსტად ხედავ
როგორი ახალია ხორცი, როგორი რძიანია სულგუნი ან როგორი ქორფა და ახალდაჭრილია ბულგარული წიწაკა. და ალბათ იმასაც
ხვდებით, რომ ასეთი პროდუქტები ვერ იქნება იაფი და მით უმეტეს, გაუყინავი ხორცი, რომელიც საგანგებოდ
მოაქვთ რაჭის რომელიღაც ფერმიდან. თუმცა, აქ კარგი ყავა და დესერტია თბილისისთვის საარაკოდ
იაფი.
უფრო მსუბუქი კვების
მოყვარულთათვის აქვთ სხვადასხვა სახეობის ტკბილი და არატკბილი, ჩვეულებრივი, წიწიბურას
ფქვილის და კიდევ ათასნაირი ბლინები და მათ შორის, მე-20 საუკუნის 70-იანი წლების კლასიკის
„კრეპ-სუზეტის“ გათანამედროვებული და გადიეტურებული ვარიანტი, რომელსაც მაღალკალორიული ფორთოხლის კარამელის სოუსის ნაცვლად, გახეხილი სტაფილოთი და ნუშის ფანტელებით მოგართმევენ.
გემრიელია, თუმცა პირდაპირ გეტყვით, რომ მე მაინც ძველი მირჩევნია: თავისი სქელ, ძველმოდურ, დეკადენტურ სოუსში ჩაჭიპჭიპებული და ალმოდებული, თვით ჯულია ჩაილდი, რომ აშიშხინებდა ტაფაზე, ლიქიორი „გრან-მარნიეთი“, რომელსაც ვერ დავიჟინებ, მაგრამ „ლა ფონდიუში“,
მემგონი „კუანტროთი“ ცლიან. მოკლედ, ხომ ვთქვი, კლასიკის თანამედროვე და დიეტური ვარიანტია, თუმცა გემრიელი.
საინტერესო აქვთ
სასმელებიც - სანგრია (წითელი ღვინო ციტრუსებთან ერთად) და ჟოლოს კული კრემ შანტილით
- რაღაც საშუალო მუსსა და ბლომანჟეს შორის.
სხვა რა გითხრათ?
მომსახურება... თვითონ უნდა ნახოთ. მოვლენ, მოგიკითხავენ, ადამიანურად დაგელაპარაკებიან,
არ დაგზარდებიან, აგიხსნიან რა-რა არის. მოგიყვებიან, გასწავლიან, გაგაშინაურებენ და
გაგიშანურდებიან. ახალგაზრდა და უსაყვარლეს მიმტანს შეცდომებიც მოუვა, რაღაც დაავიწყდება,
რაღაც არ იცის, მაგრამ იმწუთშივე მოიკითხავს, გამოასწორებს, არ შეგაწუხებს, არ გაგაღიზიანებს
და თავისი ყურადღებით და გულწრფელობით ყველაფერს გამოისყიდის.
ბევრი ასეთი ადგილი
მინდა თბილისში - გულწრფელი, განსხვავებული და ხარისხიანი. აქ კლიენტები უყვართ.
სამზარეულო « « « «
მომსახურება « « « «
კომფორტი « « « «
ფასები ₾ ₾ ₾
მისამართი: თბილისი,
ტატიშვილის 7, ფლარმონიასთან
Comments
Post a Comment