„ალუბალი“ახვლედიანის ქუჩაზე

სადღაც  გიორგი ახვლედიანისა და ია ეკალაძის ქუჩებს შორის, უკანა ეზოში, უზარმაზარ გალავანს ამოფარებული, უმაჩვენებლოდ და უსახელოდ ერთი  პატარა, თანამედროვე ყაიდის მეგრული რესტორანი „ალუბალი“ იმალება:  მეზობელი სახლების კედლებშუა გამომწყვდეული, ულამაზესი, მწვანეში ჩაფლული ზაფხულის ბაღით, რომელიც სულ ახლახანს ზამთრისთვისაც შეფუთეს და გაათბეს, მეორე სართულისკენ მიმავალი #ფრთხილადფეხიარმოიტეხო საცალფეხო რკინის კიბითა და თანამედროვე ყაიდაზე, საჯარო სკოლის კედლებივით #ვითომრემონტიარდამიმთავრებია  სტილში დეკორატიული ცემენტით შელესილი კედლებითა და #გაშალაშინებავერმოვასწარი ხის ავეჯით გაწყობილი რამდენიმე პატრა ოთახით. მოკლედ, ძალიან უნდა მოინდომო, რომ მიაგნო. ჩემსავით სიჯიუტეს თუ გამოიჩენთ და გუგლის ნავიგატორს ჩართავთ, ან ვინმე უკვე ნამყოფს გაყვებით და მაინც მიადგებით მოყვავილე ქრიზანთემებით გადაპენტილ ბაღს, ნახავთ რომ:

სწრაფი, ღიმილიანი და ზრდილობიანი მომსახურება, მაინცდამაინც გულთბილობით არ დაიკვეხნის - ისეთი შთაბეჭდილება გრჩება, რომ მაგიდის გათავისუფლებას ჩქარობენ და ერთი სურვილი აქვთ, როდის გაგისტუმრებენ სხვა რომ დასვან. მაგრამ, სანამ გაგიშვებენ, აი, ძალიან მაგრად და ძალიან გემრიელად გაჭმევენ.

რა უნდა შეუკვეთო აქ? მენიუ უნდა აიღო და საკმაოდ მწირ ჩამონათვალს თავიდან მიყვე და ბოლომდე გახვიდე: აშკარად კარგი მეგრელი დიასახლისის ხელით ადგილზე ამოყვანილი ყველისგან სულ ახლახანს დამზადებული სულგუნი. იქვე გადაზელილი გებჟალია მზრუნველად კანგაცლილი პამიდორით. მეგრულად შეკმაზული ამოლესილი ლობიო. ცოტა „ფერმკრთალი“, მაგრამ თავბრუდამხვევად შესუნელებული ნიგვზიანი ხარჩო კარგად ჩახარშული საქონლის ხორცით. აყვავებული ქინძით შეკმაზული კიტრი-პამიდვრის სალათა და ჭვიშტარი, რომელიც სულ არ გავს ღომისთვის სქლად დაფქული ღერღილიდან გამოცრილი უხეში ჭადის ფქვილით, მაწვნით, კვერცხით და ყველით გაკეთილშობილებულ ტრადიციულ, მეგრულ ჭვიშტარს. ეს რაღაც სხვაა - ახლა, აქამდე მიუწვდომელ განზომილებაში აყვნილი და მანამდე, უბრალო და გლეხური კერძი - კეცზე აშიშხინებული ნეტარება, რომელსაც „არც ცხვირი უგავს და არც ტუჩ-ნიკაპი“ ჩვენთვის აქამდე კარგად ნაცნობ ჭვიშტარს. მოკლედ, რას მალაპარაკებთ ამდენს, მიდით და გასინჯეთ.

ახლა რაც შეეხება დესერტს: მითხრეს, რომ მეგრულ რესტორანში იტალიური პანაკოტა ქონიათ საოცარი. მენიუშიც წერია. არ ვიცი, მართლა გამოსტუმრება უნდოდათ ჩვენი თუ ნამდვილად ასეა, მიმტანმა გვითხრა: კაცმა არ იცის რატომ  წერია მანდ, არც არასდროს გვქონიაო. თუმცა, სანაცვლოდ ალუბლის მუსი და აღარ მახსოვს, ბავარიული თუ ინგლისური კრემი შემოგვთავაზა, რომლებიც სხვათა შორის, მენიუში არ არის. 

სამზარეულო « « « « «

მომსახურება « « «

კომფორტი  « « «

ფასები   ₾ ₾ ₾ ₾

მისამართი: თბილისი, გ. ახვლედიანის 6