"ბერნარდი" აბაშიძეზე

როგორია აბაშიძის „ბერნარდი“? ტიპური ლუდის ბარი - ტიპური ნახევრად ჩაბნელებული ინტერიერით, ტიპური მასიური ხის ავეჯით, ტიპური „ქვის“ კედლებით, ტიპური მრავალჭირნანახი და დაკაწრული, სადა, თეთრი ჭურჭლით, ტიპური უაზროდ ჩართული ტელევიზორით კედელზე, ტიპური ხელსახოცის კონტეინერებით, ტიპური შეძლებისდაგვარად სწრაფი (გააჩნია რამდენი ხალხი ყავთ), ზომიერად ზრდილობიანი, მაგრამ უსახური და ემოციას და ზედმეტ ყურადღებას მოკლებული მომსახურებით, ქართული ლუდის ბარისთვის დამახასიათებელი ტიპური კერძებით და ტიპური საშუალო ფასებით. ერთი სიტყვით, „ბერნარდი“ კარგად „დანავაროტკებული“ და ევროპულ ყაიდაზე გათანამედროვებული სახინკლეა, რომელსაც მენიუ რატომღაც მამა-პაპური რესტორნის აქვს.

ატმოსფერო როგორია? ტიპურად ლუდისბარული - სრულიად საკმარისი კომფორტი და სისუფთავე იმისათვის, რომ გემრიელად და ნოყიერად ჭამო და ბევრი ხალხი, ზუზუნი, გუგუნი და რია-რია, დიდხანს რომ ვერ გაჩერდე იმისთვის. აბა, მაინცდამაინც აქ რატომ უნდა მოხვიდე? იმიტომ რომ საქართველოში ყველაზე მოთხოვნადი და საყვარელი ორი კერძი - ხინკალი და ქაბაბი, აქ რომ აქვთ ასეთი გემრიელი დიდი ხანია სხვაგან არსად მიჭამია. ლუდიც ნორმალური აქვთ და თანაც ცივი. 

რაც შეეხება დანარჩენს, ალბათ იმიტომ რომ „ბერნარდი“ ავტორის ჩანაფიქრით ბარზე მეტად ტრადიციული რესტორნის კატეგორიაში გადის, აქაურ მენიუში 6 სახეობის ხინკალთან, ხბოს ბეჭთან და ღორის კანჭთან ერთად ლუდის ბარისთვის ისეთ უჩვეულო და არატიპურ კერძებსაც შეხვდებით, როგორიცაა სოკო კეცზე, ბაჟე, პრასი ან  ისპანახი. მენიუშია ქართული წარმოშობის, მაგრამ დღეისათვის ეგზოტიკურად ქცეული კერძებიც: ჩაშუშული და შემწვარი ტვინი, ჯიგრის მწვადი ბადექონში, შემწვარი და ჩაშუშული კურდღელი.

მოკლედ, აქ არ მოხვალთ გასართობად ან რომანტიკული საღამოს გასატარებლად. აქ საჭმელად მოდიან და საჭმელი მართლაც კარგია - სმა-ჭამა კი დიდად შესარგი. აშკარად კარგი მზარეული ყავთ, რომელიც სწორედ იმ კერძებს ამზადებს კარგად, ლუდის ბარში რაც უნდა იყოს კარგი. ბევრი ასეთი ხინკალი და „სახინკლე“ თბილისს.

სამზარეულო « « «

მომსახურება « « «

კომფორტი « « «

ფასები ₾ ₾ ₾

მისამართი: თბილის, ი. აბაშიძის 29/31